Tufik Softić

Šverc

Narkotici i dalje putuju na “avganistanskoj transverzali”

Takozvana “avganistanska transverzala” i dalje je vrlo prometna, a česte zapljene narkotika govore o tome da se putevi heroina i kokaina ukrštaju na sjeveru Crne Gore, odnosno da vode preko zemalja Balkana.

Jednostavnom pretragom na internetu može se naći veliki broj primjera o količina-ma uhvaćene droge na granicama država koje se graniče sa Kosovom, pa tako i sa našom državom.

Svi ti podaci nijesu novi, niti su od juče. Još prije dvije i po decenije međuenarodne agencije za borbu protiv droge već su bile ucrtale na mapama "avganistansku transverzalu",, na kojoj je Kosovo označeno kao veliko skladište heroina i distributivni centar za Evropu, pa i ostatak svijeta.

Mađarski mediji su još tada pisali da sa Kosova samo u toku jednog dana izađe oko stotinu kilograma heroina.

Jedan zapadni diplomata na službi na Balkanu iznio je tadašnje procjene obavještajnih izvora da se na području Kosova, Albanije i zapadne Makedonije u svakom trenutku nalazi „bar sedam tona heroina“ spremnog za put na Zapad.

U analizi koju je Centar za mir na Balkanu uradio još dvijehiljadite godine, podsjeća se na podatak njemačke policije koja tvrdi da kosovski Albanci uvoze 80 odsto evropskog heroina. U ovoj analizi se navodi da je herion vrijedan 12 puta svoje težine u zlatu.

Kilogram heroina vrijedan na Tajlandu hiljadu američkih dolara, u Kanadi ima veleprodajnu vrijednost 110 hiljada USD, dok mu ulična vrijednost dostiže čak 800 hiljada američkih dolara.

Vrijednost heroina koji kroz Tursku, Makedoniju, Kosovo i Albaniju putuje na zapadnoevropsko tržište još tada je procijenjena na oko 400 milijardi američkih dolara godišnje.

Prema informacijama Američke agencije za borbu protiv droge (DEA), herion koji prolazi preko Kosova potiče iz Avganistana, koji je 1999. godine prevazišao Burmu kao navećeg svjetskog proizvođača maka.

Heroinska baza putuje odatle kroz Iran za Tursku, gdje se rafinira, a onda dolazi u ruke Albanaca koji, kako se kaže, operišu iz gradova na granici sa Makedonijom, Albanijom i Srbijom, naravno i Crnom Gorom.

U analizi Centra za mir na Balkanu već tada se baratalo podatkom američkogog Stejt Departmenta da svakog mjeseca kroz Tursku prođe 4 do 6 tona heroina. Vrijednost heroina koji kroz Tursku, Makedoniju, Kosovo i Albaniju putuje na zapadnoevropsko tržište tada je procijenjena na oko 400 milijardi američkih dolara godišnje.

Kada su, potom, pali prvi kilogrami kokaina na putu od Luke u Baru, pa dalje preko sjevernih gradova Crne Gore, postalo je jasno da su se u tim gradovima ukrstili putevi droge. Heroina, koji je dolazio sa Istoka, i kokaina iz Južne Amerike, odnosno sa druge strane svijeta. Takođe je postalo jasno da su se ukrstili i kriminalni krugovi u ovom regionu, i da veoma dobro međusobno sarađuju.

Pri ovim činjenicama ne treba zato da čudi što su već tada sjever Crne Gore po svijetu više proslavljali sumnjivi momci, narkodileri i kriminalci međunarodnog kalibra, nego mnoge druge znamenite ličnosti. Internet stranice postajale su sve punije imenima kriminalaca, i umnožavale se proporcionalno sa povećanjem težine njihovih policijskih dosijea.

Dok su, sa jedne strane, u tranzicionim procesima državni tajkuni i stečajna mafija počeli da jedu fabrike, ostavljajući za sobom gomilu nezaposlenih radnika, narkobiznis je ostajao i postajao najjača privredna grana, i u tom prostoru je otvoreno najveće tržište rada za omladinu željnu brze zarade.

Iako su međunarodne obavještajen službe, baratajući ovim podacima još prije dvije i po decenije, razbili najveće narkobosove i njihove kriminalne hobotnice, mnogi smatraju da je »avgansitasnka tranverzala« podmlađena i da narkotici i dalje putuju.

U Crnoj Gori su kroz nekretnine oprane i dalje peru ogromne količine novca, a da niko »kontroverzne biznismene« nikada nije pitao odakle.