B.Bu. [ Klix.ba ]

BIOGRAFSKA PRIČA

Nova Eplova serija "Wild things": Magija, iluzija i tragedija

Džud Lou i Endru Garfild oživljavaju Zigfrida i Roja u novoj Eplovoj seriji.

Studio Epl najavio je prestižni televizijski projekat koji osvjetljava život i nasljeđe Zigfrida Fišbahera i Roja Uvea Horna, dvojice iluzionista koji su redefinisali koncept spektakla u savremenoj pop - kulturi. Serija koja će nositi naziv “Wild things” a u kojoj glavne uloge tumače Džud Lou i Endru Garfild biće bazirana na istoimenom podkastu i istražiće priču o umjetničkom usponu, ličnim tenzijama i tragičnom kraju slavnog dua.

Režiju i scenario potpisuje Džon Hofman, autor cijenjene serije “Samo ubistva u zgradi”, dok su među izvršnim producentima i Brajan Grejzer, Met Šakman, kao i sami glumci. Serija će, osim biografskih i narativnih elemenata, otvoriti i pitanja o prirodi iluzije, umjetničke istine i granicama između stvarnog i scenskog identiteta, piše Holivud riporter.

Zigfrid i Roj svoju umjetnost nisu posmatrali kao puku zabavu. Njihove predstave bile su spektakli u punom smislu riječi — s elementima opere, cirkusa i bajke. Kroz koreografiju, kostim, osvjetljenje i preciznu režiju, stvarali su mitološke svjetove u kojima su se ljudi i divlje zvijeri susretali bez straha, a snovi dobijali fizički oblik. Oni nisu bili samo iluzionisti - bili su naratori sopstvenog, pažljivo konstruisanog univerzuma. Njihova magija bila je kolektivna metafora: o povjerenju, riziku, kontroli i haosu. Tragičan incident iz 2003. godine - kada je Roja tokom nastupa napao tigar - kao da je brutalno prekinuo tu iluziju i podsjetio publiku da čak i najljepša fikcija ima granice.

Zvanično su se povukli 2010. godine. Roj Horn je preminuo 8. maja 2020. godine od posljedica kovida 19 a Zigfrid Fišbaher svijet je napustio osam mjeseci kasnije, 13. januara 2021. godine.

Između stvarnosti i vjerovanja
Magija, kao forma scenske umjetnosti, balansira na tankoj liniji između obmane i otkrivenja. Ona se ne oslanja samo na tehničku vještinu izvođača, već i na sposobnost da se publika uvede u stanje “dobrovoljnog vjerovanja” - spremnosti da se povjeruje u nemoguće, makar na trenutak. U tom smislu, magija je duboko povezana sa pozorištem, naracijom i emocijom.

U vremenu kada dominiraju narativi razotkrivanja, dekonstrukcije i “stvarnosti”, vraćanje magiji kao umjetničkoj formi djeluje i kao kritika i kao poziv: da se sjetimo moći priče, simbola i zablude u službi višeg izraza.