Mi.M. [ N1 ]

Vještačka inteligencija i dalje zaostaje za ljudima u jednoj važnoj vještini

Otkako su se pojavili različiti alati vještačke inteligencije, poput ChatGPT-a, Geminija, Groka i sličnih, čini se kao da u svemu nadmašuju ljude.

Međutim, istraživači sa Univerziteta u Amsterdamu pokazali su da to nije sasvim tačno. Naime, identifikovali su oblast u kojoj vještačka inteligencija (još uvijek) zaostaje za ljudima – donošenje određenih odluka.

Kako objašnjavaju naučnici, kada čovjek vidi planinsku stazu ili put, mozak automatski procjenjuje kako bi se tim putem moglo kretati i da li je prohodan. Ova sposobnost dolazi iz specifičnih moždanih obrazaca koje vještačka inteligencija – nema, prenosi dnevnik.hr.

AI modeli su se pokazali znatno lošijim u ovim procjenama i imaju još mnogo toga da nauče kako bi mogli da dostignu efikasnost ljudskog mozga, ističe neurologinja Iris Groen, čiji je tim sproveo istraživanje.

Koristeći MRI skenere, proučavali su šta se dešava u mozgu kada ljudi procjenjuju kojim putem bi mogli krenuti i kako bi to uradili.

„Željeli smo da saznamo da li, kada pogledate neku scenu, vidite samo objekte i boje, ili automatski i mogućnosti djelovanja“, objašnjava Groen.

Tim je otkrio da se određena područja u vizuelnom korteksu aktiviraju na način koji se ne može objasniti samo vizuelnim elementima na slici.

„Ono što smo vidjeli bilo je jedinstveno“, kaže Groen. „Ta moždana područja ne predstavljaju samo ono što se vidi, već i ono što se sa tim može učiniti.“ Mozak je to radio čak i kada učesnici nijesu dobili nikakvu eksplicitnu instrukciju da nešto urade.

Izgleda da ljudski mozak automatski procesuira mogućnosti za djelovanje. Kod vještačke inteligencije to nije slučaj.

Testirani AI modeli bili su slabiji u predviđanju mogućih radnji. Čak i kada su posebno trenirani za prepoznavanje radnji, uspjeli su tek djelimično da se približe ljudskim procjenama – ali obrasci u ljudskom mozgu nijesu odgovarali unutrašnjim algoritmima modela, kaže Groen.

„Čak ni najbolji AI modeli ne daju iste odgovore kao ljudi, iako je za nas to veoma jednostavan zadatak“, dodaje ona. To pokazuje da je naš način posmatranja svijeta duboko povezan sa našom sposobnošću interakcije s njim. Ljudi spajaju percepciju sa iskustvom u fizičkom svijetu – AI modeli to ne mogu jer postoje samo u digitalnom prostoru.

Groen naglašava da bi upravo ta sposobnost mogla postati ključna za dalji razvoj vještačke inteligencije.

„Postaje važno da mašine ne prepoznaju samo šta nešto jeste, već i šta može da se uradi s tim“, kaže ona. To je presudno, na primjer, za robote koji treba da funkcionišu u zonama katastrofe ili za autonomna vozila koja moraju da razlikuju biciklističku stazu od prilaza.

Ali da bismo naučili vještačku inteligenciju da razmišlja kao čovjek, prvo moramo razumjeti kako ljudski mozak zaista funkcioniše.

„Ljudski mozak obrađuje određene informacije brzo i efikasno, i što više o tome naučimo, to ćemo bolje moći da razvijemo vještačku inteligenciju koja je pametnija, ekonomičnija i bolje prilagođena ljudima“, zaključuje Groen.