Tufik Softić

Berane

Zgrada za penzionere - „račun bez krčmara“

Ni nakon čitavih deceniju i po nema odgovora gdje je i kako završio novac koji je bio namijenjen za izgradnju zgrade za penzionere u Beranama, a najstarija populacija i pored obećanja još nije dobila svoj namjenski stambeno poslovni prostor.

Poznato je samo vrlo precizno kada je taj račun 2009. godine legao na račun Opštine Berane, kada mu se izgubio trag.

U de­cem­bru 2008. go­di­ne pot­pi­san je ugo­vor o su­fi­nan­si­ra­nju stam­be­nog objek­ta za dvanaest stanova u Be­ra­na­ma za po­tre­be ko­ri­sni­ka pen­zi­je re­pu­blič­kog Fon­da PIO. Pot­pi­sni­ci tog ugo­vo­ra su bili ta­da­šnje Mi­ni­star­stvo zdra­vlja, ra­da i so­ci­jal­nog sta­ra­nja, Op­šti­na Be­ra­ne i Fond PIO. Sve tri stra­ne oba­ve­za­le su se da za re­a­li­za­ci­ju tog pro­jek­ta ulo­že po stotinu dvadeset hiljada eura.

Opština je svoj dio trebalo da obezbijedi kroz plac i komunalnu infrastrukturu, dok su drugi trebali da uplate novčana sredstva.

Ras­po­lo­ži­va do­ku­men­ta­ci­ja, u koju je Portal RTCG imao uvid, po­ka­zu­je da su Mi­ni­star­stvo zdra­vlja, ra­da i so­ci­jal­nog sta­ra­nja i Fond PIO već u star­tu iz­mi­ri­li svoj dio oba­ve­za i upla­ti­li po 120 hiljada eura na ži­ro-ra­čun Op­šti­ne Be­ra­ne.

“Po­sto­je ja­sni do­ka­zi da je Mi­ni­star­stvo zdra­vlja, ra­da i so­ci­jal­nog sta­ra­nja na­kon pot­pi­si­va­nja ugo­vo­ra na ži­ro-ra­čun Op­šti­ne Be­ra­ne upla­ti­lo jed­nom dvadeset hiljada eura, a dru­gi put sto hiljada. Ta­ko­đe, ima­mo do­ka­ze da je Fond PIO na ži­ro-ra­čun Op­šti­ne Be­ra­ne 5. ok­to­bra 2009. go­di­ne upla­tio sto dvadeset hiljada eura za iz­grad­nju zgra­de za pen­zi­o­ne­re, ali na­ma ni­je po­zna­to šta se s tim nov­cem de­si­lo. Zna­mo sa­mo da ni­je usmje­ren za iz­grad­nju te zgra­de”, kazali su u Udruženju penzionera.

Oni is­ti­ču da se u mo­ru na­sli­je­đe­nih pro­ble­ma su­o­ča­vaju i sa pro­ble­mom ko­ji se ti­če iz­grad­nje zgra­de za po­tre­be pen­zi­o­ne­ra i tvr­de da će u na­red­nom pe­ri­o­du po­ku­ša­ti da ini­ci­rjua re­a­li­za­ci­ju tog pro­jek­ta.

Zbog toga, kako ističu, po­sto­ji oprav­da­na sum­nja da su namjenska novčana sredstva, koja nijesu mala, po­tro­še­na nenamjenski.

U Udruženju penzionera kažu da je u toj asocijaciji računica jasna, odnosno da je je bilo sve po planu, danas bi, kako tvrde, u Beranama bilo izgrađeno ne dvanaest, nego sedamdeset stanova za najstariju populaciju.

Tome u prilog govori činjenica da je već daleke 2008. godine bilo obećano da se u Beranama i Nikšiću prave zgrade za penzionere sa po dvanaest stanova.

U Nikšiću je napravljena najprije jedna mala zgrada sa dvanaest stanova. Pa se nije stalo na tome, nego je napravljena još jedna zgrada za penzionere sa sedamdeset i pet stanova, a zatim još jedna, dok u Beranama od svega nije bilo ništa.

Prema procjenama Udruženja penzionera, njih oko stotinu i dvadeset nemaju riješeno stambeno pitanje. Toliko je izrazilo interesovanje za stan, i neko bi morao da odgovara zbog toga što je projekat koji je bez problema zaživio u Nikšiću, propao u Beranama.

U ovom sjevernom gradu prema posljednjim procjenama živi oko pet i po hiljada penzionera.

Prosječna penzija je ispod državnog prosjeka i eko­nom­ska kri­za po­seb­no ne­ga­tiv­no uti­če na stan­dard ove populacije. Ve­ći­na njih suočava se sa teškim eg­zi­sten­ci­jal­nim pro­ble­mi­ma.

“Zar nije žalosno dočekati starost kao podstanar i zar nije bilo grijeh taj namjenski novac potrošiti na nešto drugo”, kažu u ovom udruženju.

Oni smatraju i da ima elemenata da se ovim pitanjem pozabavi i Specijalno državno tužilaštvo, s obzirom da je novac nenamjenski potrošen, i da bi neko, makar pod pritiskom, mogao konačno odgovoriti na pitanje gdje je otišao novac, ako je preusmjeren – gdje je preusmjeren i čijom odlukom.

Niko se, ipak, osim penzionera sve ove godine  nije oglasio šta je sa 240 hiljada eura, koji su u to vrijeme vrijedili mnogo više nego danas, i ko  je igrao igru “račun bez krčmara”.