Tomas Kolman  [ DW ]

05. 08. 2025. 06:53

Rad na crno u Njemačkoj: Poreska pobuna malog čovjeka

Njemačka ekonomija već godinama bilježi pad. Za ovu 2025. očekuje se samo mali plus. Istovremeno, cvjeta rad „na crno“ i druge ekonomske aktivnosti „u sjenci“, koje nisu prijavljene. Pa šta se u stvari krije iza činjenice da je udio sive ekonomije u ukupnom ekonomskom učinku Njemačke porastao za više od jedanaest odsto samo u jednoj godini?

U 2024. udio sive ekonomije iznosio je 482 milijarde evra. To je najviši nivo u posljednjih deset godina i premašuje čak i savezni njemački budžet. Za 2025. ekonomista Fridrih Šnajder predviđa dalji rast – na 511 milijardi evra. To bi bilo novo povećanje od 6,1 odsto.

Šnajder radi na Univerzitetu u Lincu i već više od 40 godina bavi tim fenomenom. Umjesto izraza „rad na crno“, on radije koristi termin „siva ekonomija“: „To su legalne ekonomske aktivnosti, poput popravke automobila ili čišćenja, ali se obavljaju mimo države, bez plaćanja poreza i socijalnih doprinosa“, objašnjava Šnajder za DW. Zakonske odredbe poput minimalne plate ili maksimalnog radnog vremena pritom se zaobilaze.

U poređenju s bruto domaćim proizvodom (BDP), Njemačka sa udjelom sive ekonomije između jedanaest i dvanaest odsto zauzima sredinu ljestvice među industrijskim zemljama. Rumunija, na primjer, bilježi udio od 30, a Grčka 22 odsto.

Za izračunavanje obima sive ekonomije, Šnajder poredi količinu novca u opticaju s registrovanim ekonomskim aktivnostima.

Pad poreske discipline

Šta su glavni razlozi porasta rada na crno i sive ekonomije? Tu dolazi do izražaja osjećaj građana da plaćaju previsoke poreze i doprinose, ističe Šnajder.

„U Njemačkoj vozovi loše funkcionišu, mnogi mostovi na auto-putevima su oštećeni i moraju da se saniraju, što izaziva duge gužve i čekanja. Ako građani osjećaju da za novac koji plaćaju ne dobijaju adekvatnu uslugu od države, onda opada njihov poreski moral, odnosno spremnost da plaćaju porez.“

Šnajder se zato ne čudi što mnogi ljudi rade na crno. Za njega je rad na crno „poreska pobuna malog čovjeka“. Ne radi se, kaže, o velikoj utaji poreza. „Kod nastavnika su to privatni časovi, kod keramičara je to kad na crno uradi neko kupatilo.“

Ako je poresko opterećenje visoko, ali su i usluge koje pruža država na visokom nivou, to se može prihvatiti, smatra Šnajder. „Ali u Njemačkoj imamo situaciju da su porezi i doprinosi na rad veoma visoki, a ono što država zauzvrat nudi u mnogim segmentima krajnje je nezadovoljavajuće.“

U vrijeme kad raste nezaposlenost, kada ima manje porudžbina, a nema prekovremenih sati, kada se skraćuju radni sati i smjene – tada, kaže Šnajder, nastupa vrijeme rada na crno. Pogođeni kažu: ’Sad imam manje novca, ali i dalje želim da idem na odmor ili sebi nešto da priuštim.’ Najlakši način da se to nadoknadi je rad na crno. I to upravo posmatram već više od 40 godina: kad ekonomija slabi, siva ekonomija cvjeta.“

Lukrativna kombinacija

Kritičari takođe tvrde da visoka socijalne pomoć u Njemačkoj podstiče rad na crno. Nakon što je socijalna pomoć 1. januara 2024. povećana za više od dvanaest procenata, Šnajder tvrdi da je „otprilike 88.000 do 100.000 ljudi napustilo svoje poslove sa skraćenim radnim vremenom. A to su upravo ona radna mjesta za koja očajnički tražimo radnu snagu.“

Više od trećine njemačkog budžeta već sada se izdvaja za sektor rada i socijalna davanja. Za ovu 2025. ministarka rada Berbel Bas, prema podacima Bundestaga, predviđa izdatke za socijalnu pomoć od skoro 52 milijarde evra – što je oko pet milijardi više nego prethodne godine. Od toga je oko 29,6 milijardi evra namijenjeno za mjesečne isplate na ime 5,64 miliona korisnika. Plus – za troškove stanovanja i grijjanja planirano je oko 13 milijardi evra, a ostatak ide na mjere integracije i administrativne troškove.

Diskusija o troškovima u punom je jeku: kancelar Fridrih Merc (CDU) predložio je ograničavanje novčanog dodatka za kirije i stanovanje korisnicima socijalne pomoći. To su oštro kritikovali iz redova opozicije, ali i socijaldemokrata (SPD) koji su sa kancelarom u vladajućoj koaliciji.

U međuvremenu je, međutim i sama ministarka Bas – i sama socijaldemokratkinja – priznala da državna pomoć privlači i kriminalce. U intervjuu za magazin Štern govorila koristila je izraz „mafijaške strukture“ kada je govorila o prevarama u vezi sa socijalnom pomoći. Pritom je opisala i „eksploatatorske strukture“, preko kojih se ljudi iz inostranstva dovode u Njemačku. Tu ih onda kriminalci zapošljavaju na crno, dok istovremeno podnose za njih zahtjev za socijalnu pomoć.

„Privatni model kombinovane zarade“

Na tu kombinaciju rada na crno i prevare sa socijalnom pomoći Markus Karbaum često je nailazio. On je u gradu Berlinu savjetnik za korisnike socijalne pomoći prilikom traženja posla, a tu mješavinu legalnog rada, rada na crno i dobijanja socijalne pomoći on naziva „privatni model kombinovane zarade“.

Postoje poslodavci koji svojim radnicima nude premalo sati da bi od toga mogli normalno da žive, ukazuje Karbaum za DW. Privatni kombinovani model sastoji se iz tri komponente: regularnog rada sa skraćenim radnim vremenom ili tzv. mini-posla, plus dodatne zarade na crno, posebno u sektorima kao što je ugostiteljstvo, gdje je to česta pojava. A onda je tu još i savjet poslodavca radniku: „Onoliko koliko ti još nedostaje, uzmi od Biroa za zapošljavanje.“ To su tri sastavne komponente sistema i Karbaum ih često viđa u praksi.

„Strukturalna prevara“

Tu se dodaje i određeni „osjećaj prava“, ukazuje Karbaum. „’Imam pravo na socijalnu pomoć. Nemojte to pravo sada da mi oduzmete.’ Tako bi mogao da se opiše taj mentalitet.“

On je upoznao ljude koji dolaze kod njega na savjetovanje automobilom, imaju najnoviji mobilni telefon i pričaju mu da jednom godišnje – što Biro za zapošljavanje formalno dozvoljava – sa kompletnom porodicom idu na odmor u inostranstvo. To formalno nije predviđeno za primaoce socijalne pomoći, ali se u praksi dešava. „Riječ je o pojedinačnim slučajevima, ne o većini“, naglašava Karbaum. „Ali to se ipak dešava i to je svakako indikator da se radi o strukturalnoj prevari.“

Da bi se protiv toga nešto učinilo, potrebna je veća razmjena podataka, kaže Karbaum. A baš to planira vladajuća koalicija – na primjer, bolji uvid između Biroa za zapošljavanje i Carinske uprave, koja je zadužena za borbu protiv rada na crno.

S tim se slaže i Fridrih Šnajder. Ali, nakon 40 godina naučne analize, taj ekonomista sa Univerziteta u Lincu zna šta je ključna stvar: „Kad imamo snažan ekonomski rast, onda rad na crno opada.“