B.Bu. [ Klix.ba ]

NOVO OTKRIĆE

Naučnici otkrili vodu na cijeloj površini Mjeseca

Prema novoj analizi mineraloških mapa, voda i hidroksil – još jedan molekul sastavljen od vodonika i kiseonika – mogu se naći na više lokacija na svim lunarnim širinama i terenima, čak i tamo gdje Sunce najjače sija.

To je otkriće koje ima višestruke implikacije. Može nam pomoći da razumijemo geološku istoriju Mjeseca i tekuće procese, i da obavijestimo buduće misije posade na Zemljin satelit.

„Budući astronauti će možda moći da pronađu vodu čak i blizu ekvatora iskorišćavanjem ovih oblasti bogatih vodom. Ranije se smatralo da su samo polarni region, a posebno duboko zasjenjeni krateri na polovima, tamo gdje se voda može naći obilje”, kaže za Science Alert planetarni naučnik Rodžer Klark sa Instituta za planetarne nauke dodajući da informacije gdje se nalazi voda ne samo da pomažu da se razumije lunarna geološka istorija, već i gdje astronauti mogu pronaći vodu u budućnosti.

Mjesec izgleda prilično suv. Na površini se ne nakuplja voda – nema jezera, bare ili rijeke. Ali studije sve više pokazuju da Mjesec ima dosta skrivene vode, koja je najvjerovatnije duboko u lunarnim kraterima. Ove duboke džepove, prema dosadašnjim saznanjima, nikada ne dotiču direktna svjetlost i toplota Sunca, što znači da u njima mogu biti naslage leda debljine nekoliko metara. Klark i njegove kolege navode da su voda i hidroksil – koji se sastoje od jednog atoma kiseonika i jednog atoma vodonika – prilično rasprostranjeni na Mjesecu, vezani za minerale koji formiraju stijene i prljavštinu na površini Mjeseca. Istraživači su otkrili da se voda i hidroksil mogu naći na svim geografskim širinama na Mjesecu. Ali stijene bogate vodom koje se iskopaju tokom udara mogu se naći svuda gdje se takvi udari dešavaju. Takođe, otkriveno je da voda neće ostati u depoima zauvijek. Istraživači su otkrili da je voda na površini Mjeseca izložena kraterima, a zatim postepeno uništena zračenjem solarnog vjetra tokom vremenskog perioda od milion godina. Ali ovaj proces ostavlja iza sebe hidroksil. Hidroksil takođe proizvodi solarni vjetar, koji taloži solarni vodonik na površini Mjeseca, koji se tamo može vezati sa kiseonikom da bi proizveo molekul.

„Svi dokazi zajedno ukazuju da vidimo površinu Mjeseca sa složenom geologijom sa značajnom količinom vode u podzemlju i površinskim slojem hidroksila”, kaže Klark.

Istraživači su takođe otkrili da se vodeni potpis piroksena - vrste magmatske stijene - mijenja u zavisnosti od ugla sunčeve svjetlosti koja ga obasjava.